Kubanische Revolution

Die kubanisch Revoluzioon
Datum 26. Juli 1953–1. Januar 1959 Ort Kuba Usgang Sturz vo dr Regierig
Konfliktparteie
Beweegig vom 26. Juli Directorio Revolucionario Zwäiti Nazionali Front im Escambray-Gebirg Gewilde Sosialistiese Party	Kuba
Befählshaber
Fidel Castro Che Guevara Raúl Castro Frank País Camilo Cienfuegos Juan Almeida	Fulgencio Batista Eulogio Cantillo

Dr Begriff Kubanischi Revoluzioon bezäichnet dreierläi: Erstens verstoot mä drunder s historische Eräignis vom Sturz vom korrupte kubanische Diktator Fulgencio Batista dur d Widerstandsbeweegig «Beweegig vom 26. Juli» wo dr Fidel Castro aagfüert het. S erklärte Ziil vom Widerstand isch s gsi, die kubanisch Verfassig vo 1940, wo dr Batista sit 1952 zum Däil usser Chraft gsetzt het, wider häärzstelle mit alle demokratische Grundrächt und dr Landreform, wo si vorgseet. Dr bewaffneti Kampf isch sit 1956 vo stedtische Undergrundaktiviste und von ere Guerillaarmee, wo vom Bärgland us operiert het, gfüert worde. Im Lauf vom Joor 1958 isch er intensiver worde und uf nöji Gebiet usgwitet worde. Er isch mit dr Flucht vom Batista am 1. Januar 1959 ume gsi.^[1]

Zwäitens verstoot mä drunder alli radikale Maassnaame, wo dr Castro as dr politisch Füerer zwüsche 1959 und 1961 äini noch dr andere usgfüert het, zum dr Staat, d Wirtschaft und d Gsellschaft vom Land im Sinn vo dr marxistisch-leninistische Ideologii umzbaue und e totalitäri Diktatur z errichde.^[2]

Drittens wird dr Begriff vor allem vo dr kubanische Füerig sälber brucht, für d Erhaltig vom revolutionäre Kurs z Kuba. Er stoot denn für e Füerigsaaspruch vo dr Kommuniste Bardei vo Kuba und iirer marxistisch-leninistische Politik.^[3] In däm Sinne wird dr Begriff mäistens au vo dr kubanische Bevölkerig sälber verwändet.^[4]

1. ↑ Julia E. Sweig: Inside the Cuban Revolution: Fidel Castro and the urban underground. Harvard University Press: Cambridge 2002
2. ↑ Samuel Farber: The origins of the Cuban Revolution reconsidered. University of North Carolina Press: Chapel Hill 2006
3. ↑ Eso brucht zum Bischbil vom Castro im Januar 2012, won er gsäit het „d Revoluzioon“ sig stolz druf, ass „sit mea as 50 Joor“ iiri ursprünglige Brinzip bhalte worde sige. Zitiert lut: Die ihnen nicht in den Schoß gefallene Frucht (Memento vom 2. März 2016 im Internet Archive), in Granma vom 26. Januar 2012, abgrüeft am 9. Juli 2014
4. ↑ Nicholas John Williams: Das Gedächtnis Kubas. Tectum, Marburg 2011, S. 75.